Verbum

цеплакроўныя, ✂, н.

Жывёлы з адносна пастаяннай тэмпературай цела, якая не залежыць ад тэмпературы навакольнага асяроддзя (большасць млекакормячых і птушкі).

цеплалюбівы, ✂.

Пра жывёл, расліны: які любіць цяпло, жыве ў цяпле, у цёплым клімаце.

• Цеплалюбівыя расліны.

|| наз. цеплалюбівасць, ✂.

цепламер, ✂, м.

Прыбор для вызначэння колькасці цеплаты, якую атрымлівае спажывец з цеплафікацыйнай сеткі.

|| прым. цепламерны, ✂.

цепланасіцель, ✂, м. (спец.).

1. Рухомае асяроддзе (газ, пара, вадкасць), якое скарыстоўваецца для пераносу цеплаты.

2. У ядзерным рэактары: вадкае або газападобнае рэчыва, якое выносіць з актыўнай зоны цяпло, вылучанае ў выніку рэакцыі падзелу ядзер.

цеплаперадача, ✂, ж. (спец.).

Цеплаабмен паміж двума цепланасіцелямі або іншымі асяроддзямі цераз цвёрдую сценку, якая іх размяжоўвае.

цеплаправод, ✂, м.

Трубаправод для перадачы на адлегласць гарачай вады, пары.

цеплаправоднасць, ✂, ж.

Уласцівасць цел перадаваць цеплыню ад нагрэтых участкаў да больш халодных.

цеплаправодны, ✂, (спец.).

Якому ўласціва цеплаправоднасць.

цепласілавы, ✂.

Звязаны з пераўтварэннем энергіі цеплавога руху часцінак газу (пары, вадкасці) ў які-н. іншы від энергіі.

• Цепласілавая ўстаноўка.

цеплата, ✂, ж.

1. гл. цёплы.

2. Форма руху матэрыі — беспарадачны рух часціц цела; энергетычная характарыстыка цеплаабмену, што вызначаецца колькасцю энергіі, якую атрымлівае награваемае цела.

   • Адзінка цеплаты.

3. Тое, што і цеплыня (разм.).