цепланасіцель, ✂, м. (спец.).

  1. Рухомае асяроддзе (газ, пара, вадкасць), якое скарыстоўваецца для пераносу цеплаты.

  2. У ядзерным рэактары: вадкае або газападобнае рэчыва, якое выносіць з актыўнай зоны цяпло, вылучанае ў выніку рэакцыі падзелу ядзер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)