Verbum

зайчык, ✂, м.

1. гл. заяц.

2. Светлая пляма на чым-н. ад сонечнага праменя, адбітага бліскучай паверхняй.

   • Зайчыкі на сцяне.

зайчыха, ✂, ж.

Самка зайца.

закабаліць, ✂; зак.

Паставіць у залежнасць ад каго-н.

|| незак. закабальваць, ✂.

|| звар. закабаліцца, ✂.

|| незак. закабаляцца, ✂.

|| наз. закабаленне, ✂.

закаваць, ✂; зак.

1. Надзець на каго-н. кайданы.

   • З. злачынца.

2. перан. Замарозіць, пакрыць лёдам.

   • Мароз закаваў раку.

3. Падбіваючы падкову, пашкодзіць нагу каню.

|| незак. закоўваць, ✂.

закавулак, ✂, м.

1. Невялікі глухі завулак.

2. Аддалены, глухі куток дзе-н., месца ў памяшканні, закутак.

   • Абшукаць усе закавулкі.

закавырысты, ✂ (разм.).

Замыславаты, мудрагелісты.

• Закавырыстае пытанне.

|| наз. закавырыстасць, ✂.

закажанелы, ✂ (разм.).

Недарослы з-за дрэннага догляду, запушчанасці, зачахлы.

• Закажанелае парася.

закажанець, ✂; зак. (разм.).

Зачахнуць, змарнець (пра жывёлу, расліны).

• Закажанела парася.
• Закажанелі расліны.

заказ, ✂, м.

1. Даручэнне або просьба зрабіць, выканаць што-н.

   • Па заказу (таксама перан. па чыёй-н. просьбе, патрабаванню).
   • Паліто на з.
   • Стол заказаў.
   • Як на з. або як па заказу (пра тое, што адпавядае якому-н. патрабаванню, з’яўляецца ўзорным).

2. Заказаная рэч.

   • Разнесці гатовыя заказы.

заказаць​¹, ✂; зак.

Даручыць каму-н. што-н.

• З. боты.
• З. абед.

|| незак. заказваць, ✂.