закаваць, ✂; зак.

  1. Надзець на каго-н. кайданы.

    • З. злачынца.

  2. перан. Замарозіць, пакрыць лёдам.

    • Мароз закаваў раку.

  3. Падбіваючы падкову, пашкодзіць нагу каню.

|| незак. закоўваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)