закабаліць, ; зак.

Паставіць у залежнасць ад каго-н.

|| незак. закабальваць, .

|| звар. закабаліцца, .

|| незак. закабаляцца, .

|| наз. закабаленне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)