Verbum

зайздроснік, ✂, м.

Зайздросны чалавек.

|| ж. зайздросніца, ✂.

|| прым. зайздросніцкі, ✂.

зайздросны, ✂.

1. Які заўсёды зайздросціць, поўны зайздрасці, які выражае зайздрасць.

   • З. чалавек.
   • З. позірк.

2. Здольны абудзіць зайздрасць.

   • З. лёс.
   • Зайздроснае здароўе.

|| наз. зайздроснасць, ✂.

зайздросціць, ✂; незак.

Зведваць пачуццё зайздрасці да каго-, чаго-н.

• Зайздрошчу ўнукам сваім.

|| зак. пазайздросціць, ✂.

займальны, ✂.

Здольны займаць увагу, уяўленне, забаўны.

• Займальная гульня.
• З. сюжэт.

|| наз. займальнасць, ✂.

займацца, ✂; незак.

1. гл. заняцца​¹.

2. Працаваць (пра разумовы занятак), вучыцца.

   • З. ў інстытуце.
   • З. па начах.

3. чым. Мець што-н. прадметам сваіх заняткаў.

   • З. хіміяй.

◊

• Займацца балачкамі (разм.) — займацца пустымі размовамі.

займеннік, ✂, м.

У граматыцы: часціна мовы, якая ўключае словы, што не абазначаюць прадметаў, іх прымет, колькасці або парадку па падліку, а толькі паказваюць на іх.

• Асабовыя займеннікі (я, ты, ён).
• Прыналежныя займеннікі (мой, твой, яго) і інш.

|| прым. займенны, ✂.

займішча, ✂, н.

Узбярэжная паласа, якая заліваецца ў час разліву ракі.

зайсці, ✂; зак.

1. Ідучы, мімаходам пабыць дзе-н., наведаць каго-н., наогул прыйсці да каго-н.

   • З. ў кантору.
   • З. да сябра.
   • Зайдзіце да мяне вечарам.

2. па каго-што і з інф. Прыйсці куды-н. па каго-, што-н., з якой-н. мэтай.

   • З. ў яслі па дзіця.

3. Падысці не прама, а збоку, у абход.

   • З. ад лесу.
   • З. з правага боку.

4. Ідучы, трапіць куды-н. далёка, за якую-н. мяжу.

   • З. ў тыл.
   • З. па горла ў ваду.
   • Сонца зайшло за хмары або сонца зайшло (г. зн. схавалася за гарызонтам).
   • Гутарка зайшла за поўнач (перан.).
   • Справа зайшла надта далёка (перан. перайшла дазволеныя межы).

5. Узнікнуць, пачацца (пра размову, гутарку).

   • Зайшла гаворка пра літаратуру.

6. Зрабіць ход, пайсці (пра гульні ў карты).

   • З. тузам (з туза).

7. у што. Заехаць, паглыбіцца.

   • Цвік зайшоў у сцяну па самую плешку.

|| незак. заходзіць, ✂.

|| наз. заход, ✂.

зайсціся, ✂; зак.

1. Замерці, знямець, страціць адчувальнасць.

   • Пальцы зайшліся ад холаду.
   • Сэрца зайшлося ад страху.

2. Памерці (разм.).

   • З. ад голаду.

3. Пачаць нястрымана плакаць, смяяцца, кашляць і пад.

   • З. ад смеху.
   • Дзіця зайшлося ад плачу.

|| незак. заходзіцца, ✂.

зайчаня, ✂ і зайчанё, ✂, н.

Дзіцяня зайца.