Verbum

блік, ✂, м.

Светлавая пляма або водбліск якога-н. святла на гладкай паверхні, на цёмным фоне.

блін, ✂, м.

Мучны выраб з рэдкага цеста, спечаны на скаварадзе.

• Бліны з макам.
• Б. не клін: бруха не расколе (прыказка).

|| прым. блінны, ✂ і бліновы, ✂.

блінда́ж, ✂, м.

Абарончае збудаванне для ўкрыцця жывой сілы ад агню праціўніка і паражальных фактараў ядзернага выбуху.

|| прым. бліндажны, ✂.

блі́нная, ✂, ж.

Сталовая, закусачная, у якой бліны з’яўляюцца абавязковай стравай.

блі́нчык, ✂, м.

Тонкі блін з пшанічнай мукі, звычайна з якой-н. начынкай.

• Блінчыкі з мясам.

бліск, ✂, м.

1. Успышка святла.

   • Б. маланкі.

2. Хуткі позірк.

   • Кідаць злосныя бліскі ў чый-небудзь бок.

бліскаві́ца, ✂, ж.

Тое, што і маланка.

|| прым. бліскавічны, ✂.

блі́скаўка, ✂, ж.

1. Маленькія блішчастыя бляшкі для ўпрыгожвання адзення.

2. Бліскучыя дробныя часцінкі чаго-н,, іскры.

   • Снежныя бліскаўкі.

бліскаце́ць, ✂; незак.

Іскрыцца, зіхацець.

• Бліскаціць вада.

бліску́чы, ✂.

1. Які бліскае, ззяе, выпраменьвае святло.

   • Бліскучыя цацкі.

2. перан. Выдатны, надзвычайны.

   • Б. поспех.
   • Б. адказ студэнта.

|| наз. бліскучасць, ✂.