Verbum

трух, ✂, м. (разм.).

Павольны бег каня.

• Конь з галопу перайшоў на т.

труха, ✂, ж. (разм.).

Перацёртае сена, салома і пад.; пацяруха.

трухам, прысл.

Тое, што і трушком.

трухаць, ✂; незак. (разм.).

Бегчы подбегам, трухам.

трухлець, ✂; незак.

Рабіцца трухлявым.

• Бярвенне трухлее.

|| наз. трухленне, ✂.

трухлявець, ✂; незак.

Тое, што і трухлець.

трухлявы, ✂.

Які ператварыўся ў парахню ад гнілі і часу, струхлеў.

• Т. пень.

|| наз. трухлявасць, ✂.

трухляк, ✂, м.

Трухлявы кавалак чаго-н. (звычайна дрэва).

трухляціна, ✂, ж. (разм.).

Тое, што струхлела, разбурана ў працэсе гніення.

• Ад балота несла трухляцінай.

труцень, ✂, м.

1. Самец у пчалінай сям’і.

2. перан. Той, хто жыве за кошт чужой працы.

   • Быць трутнем.

|| прым. трутневы, ✂.