Verbum

фальцэт, ✂, м.

Пра спеў: вельмі высокі гук голасу, які патрабуе асобага прыёму выканання, а таксама сама такая манера спеву.

|| прым. фальцэтны, ✂.

фальш, ✂, м.

1. Падман, ашуканства, а таксама падробка.

   • Купіла не залатую рэч, а ф.

2. Адсутнасць натуральнасці, няшчырасць, неадпаведнасць праўдзе.

   • У гутарцы чуўся ф.
   • Штучнасць і ф. рамана (неадпаведнасць мастацкай праўдзе).

3. Пра спеў: недакладнасць у выкананні, скажэнне.

4. Падман, ашуканства.

   • Ф. у гульні ў карты.

фальшываманетчык, ✂, м.

Чалавек, які займаецца вырабам фальшывых грошай.

|| ж. фальшываманетчыца, ✂.

фальшывіць, ✂; незак.

1. Паводзіць сябе фальшыва, няшчыра, прытварацца.

2. Пець не ў тон, утвараць фальшывыя гукі.

|| зак. сфальшывіць, ✂.

фальшывы, ✂.

1. Які мае ў сабе фальш, уводзіць у зман; несапраўдны, падроблены.

   • Фальшывая даведка.

2. Які не адпавядае сапраўднасці, ісціне; памылковы, няверны.

   • Фальшывая нота (не ў тон).

3. Прытворны, няшчыры, крывадушны.

   • Фальшывае спачуванне.
   • Фальшывыя людзі (з прытворнымі, няшчырымі паводзінамі).

|| наз. фальшывасць, ✂.

фальшыўка, ✂, ж. (разм.).

Фальшывы дакумент.