Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыэюя
ауыэ

счытчык, ✂, м.

Той, хто займаецца счыткай.

|| ж. счытчыца, ✂.

счэзнуць, ✂; зак. (разм.).

Зачахнуць, заняпасці.

  • Яна, відаць, не акрыяе, так і счэзне.

счэп, ✂, м.

  1. гл. счапіць.

  2. Прыстасаванне, пры дапамозе якога што-н. счэпліваюць.

    • Вагонныя счэпы.

счэпны, ✂.

  1. гл. счапіць.

  2. Такі, які счапляецца, які можна счапіць.

    • Счэпнае прыстасаванне.

счэпшчык, ✂, м. (спец.).

Рабочы, які счэплівае вагоны.

|| ж. счэпшчыца, ✂.