Verbum

сабачка​², ✂, м.

1. Спускавы механізм у агнястрэльнай зброі.

   • Націснуць на сабачку.

2. Прыстасаванне ў машынах, механізмах, якое перашкаджае руху зубчастага кола назад.

сабачнік, ✂, м.

1. Памяшканне для сабак; сабакарня.

2. Тое, што і сабакар (у 1 і 2 знач.).

3. Аматар сабак (разм.).

сабачуга, ✂, м. (разм.).

Вялізны сабака.

• Такога сабачугу не даводзілася бачыць.

сабачы, ✂.

1. гл. сабака.

2. Вельмі цяжкі, нязносны, а таксама (пра мароз, холад) незвычайна моцны ў сваім праяўленні (разм.).

   • Сабачая доля.
   • С. холад.

3. Як састаўная частка некаторых батанічных і заалагічных тэрмінаў.

   • Сабачая мята.
   • С. клешч.
     

◊

• Ушыцца ў сабачую скуру (разм.) — страціць сумленне.

сабе, часц. ✂ (разм.).

Ужыв. пры дзеясловах або займенніках для абазначэння спакойнага, свабоднага, незалежнага дзеяння.

• Еду с. і ні пра што не думаю.
• Што яна с. думае?

◊

• Нішто сабе (разм.) — не дрэнны.

• Так сабе (разм.) — 1) ні добрае, ні дрэннае (пра каго-, што-н.); 2) проста так, несур’ёзна.

• Няхай (хай) сабе (разм.) — добра, хай будзе так.

сабекошт, ✂, м.

Грашовыя выдаткі прадпрыемства пры вырабе прадукцыі (або яе транспартаванні, набыцці).

• Знізіць с. прамысловых тавараў.

сабес, ✂, м.

1. Скарачэнне: сацыяльнае забеспячэнне.

   • Органы сабеса.

2. Установа, якая займаецца пытаннямі сацыяльнага забеспячэння.

   • Здаць дакументы ў с.

|| прым. сабесаўскі, ✂.

сабо, нескл., н.

Абутак на драўлянай падэшве.

сабор, ✂, м.

1. Сход, з’езд (уст. і спец.).

   • Земскі с.
   • Царкоўны с.
   • Памесны с. (з’езд служыцеляў хрысціянскай царквы).

2. Галоўная або вялікая царква ў горадзе, манастыры.

   • Кафедральны с.

|| прым. саборны, ✂.

сабораванне, ✂, н.

Адно з таінстваў хрысціянскай царквы: чытанне малітваў, памазанне ялеем цяжкахворага або паміраючага чалавека.