Verbum

бясплённы, ✂.

Які не дае ніякіх вынікаў; марны.

• Бясплённая дзейнасць.

|| наз. бясплённасць, ✂.

бяспло́дны, ✂.

1. Няздольны даваць патомства.

2. Неўрадлівы.

   • Бясплодная глеба.

3. перан. Які не дае ніякіх вынікаў.

   • Бясплодныя спробы.

|| наз. бясплоднасць, ✂.

бяспо́лы, ✂.

Які не мае адзнак полу.

• Бясполая істота.
• Бясполае размнажэнне (без апладнення).

бяспо́шлінны, ✂.

Свабодны ад аблажэння пошлінай.

• Б. ўвоз тавараў.

|| наз. бяспошліннасць, ✂.

бяспра́ўе, ✂, н.

1. Адсутнасць законнасці; беззаконнасць.

2. Адсутнасць правоў у каго-н. або немагчымасць іх рэалізаваць.

бяспра́ўны, ✂.

Які пазбаўлены палітычных, грамадзянскіх правоў або не можа іх рэалізаваць.

|| наз. бяспраўнасць, ✂.

бяспро́йгрышны, ✂.

З абавязковым выйгрышам.

• Бяспройгрышная латарэя.

|| наз. бяспройгрышнасць, ✂.

бяспры́кладны, ✂.

Які не мае сабе роўнага; выключны.

• Б. подзвіг.

|| наз. бяспрыкладнасць, ✂.

бяссі́лле, ✂, н.

1. Недахоп, адсутнасць фізічных сіл, крайняя слабасць.

2. Няздольнасць зрабіць што-н., адсутнасць магчымасці дзейнічаць.

   • Пераканацца ў сваім бяссіллі.

бяссі́льны, ✂.

1. Які не мае фізічных сіл, слабы.

   • Б. хворы.

2. Няздольны што-н. зрабіць; бездапаможны.

   • Медыцына тут бяссільная дапамагчы.