бяспрыкладны прыметнік
Які не мае сабе роўнага; выключны.
- Б. подзвіг.
|| назоўнік: бяспрыкладнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
бяспрыкладны прыметнік
Які не мае сабе роўнага; выключны.
|| назоўнік: бяспрыкладнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)