бяспрыкладны прыметнік

Які не мае сабе роўнага; выключны.

  • Б. подзвіг.

|| назоўнік: бяспрыкладнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)