Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

бязбро́вы, .

Які мае ледзь прыметныя бровы.

  • Б. твар.

|| наз. бязбровасць, .

бязва́жкі, .

Лёгкі, які мае вельмі малую вагу.

|| наз. бязважкасць, .

  • У стане бязважкасці.

бязве́р’е, , н.

Адсутнасць веры, упэўненасці ў чым-н.

  • Ён не паддаваўся бязвер’ю.

бязве́рхі, .

Такі, у якім няма верху, верхавіны.

  • Бязверхая асіна.

бязве́траны, .

Ціхі, без ветру.

  • Бязветранае надвор’е.

бязві́нны, .

Які не мае віны.

  • Бязвіннае дзіця.

|| наз. бязвіннасць, .

бязво́блачны, .

  1. Без воблакаў, ясны.

    • Бязвоблачнае неба.
    • Б. дзень.
  2. перан. Нічым не засмучаны; светлы, шчаслівы.

    • Бязвоблачнае дзяцінства.

|| наз. бязвоблачнасць, .

бязво́бразны, .

Які не вызначаецца наяўнасцю паэтычных вобразаў.

  • Бязвобразнае мысленне.

|| наз. бязвобразнасць, .

бязво́ддзе, , н.

Адсутнасць, нястача вады, вільгаці.

бязво́дны, .

  1. Пазбаўлены вады, вільгаці.

    • Бязводная пустыня.
  2. Які не мае ў сваім саставе вады (спец.).

    • Бязводная кіслата.

|| наз. бязводнасць, .