бязве́р’е, ✂, н.

Адсутнасць веры, упэўненасці ў чым-н.

  • Ён не паддаваўся бязвер’ю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)