Verbum

бра́знуцца, ✂; зак. (разм.).

Моцна, з сілай упасці; грымнуцца, грукнуцца.

• Б. аб падлогу.

бра́знуць, ✂; зак.

1. гл. бразгаць.

2. З сілай кінуць, паваліць, выклікаўшы шум; грымнуць.

   • Б. аб зямлю.

3. перан. Пазваніць па тэлефоне каму-н (разм.).

   • Бразні мне гадзін у дзевяць.

бразь, выкл. у знач. вык.

Ужыв. ў знач дзеясл. бразнуць, бразнуцца.

• А ён лыжку б. аб стол.

брак, ✂, м.

1. Недабраякасныя тавары: прадметы вытворчасці, якія маюць тую ці іншую загану.

2. Адсутнасць, недахоп чаго-н.

   • Б. паперы.

бракава́ны, ✂.

Які мае заганы, недабраякасны.

• Бракаваныя вырабы.

бракава́ць, ✂; незак.

1. Прызнаваць што-н недабраякасным, заганным.

   • Б. тавар.

2. безас. Быць у недастатковай колькасці; не хапаць.

   • Бракуе ведаў.

|| зак. забракаваць, ✂.

|| наз. бракаванне, ✂ і бракоўка, ✂.

|| прым. браковачны, ✂.

браканье́р, ✂, м.

Той, хто займаецца браканьерствам.

|| прым. браканьерскі, ✂.

браканье́рства, ✂, н.

Паляванне або лоўля рыбы ў недазволеных месцах, у забароненыя тэрміны або забароненымі спосабамі.

• Барацьба з браканьерствам.

бракаро́б, ✂, м. (зневаж.).

Той, хто дапускае брак у рабоце, нядобрасумленны работнік.

бракаўшчы́к, ✂, м.

Той, хто займаецца бракоўкай.

|| ж. бракаўшчыца, ✂.