бра́знуць, ✂; зак.

  1. гл. бразгаць.

  2. З сілай кінуць, паваліць, выклікаўшы шум; грымнуць.

    • Б. аб зямлю.

  3. перан. Пазваніць па тэлефоне каму-н (разм.).

    • Бразні мне гадзін у дзевяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)