Verbum

цудадзей, ✂, м.

Вялікі майстар сваёй справы; той, хто ўмела, па-мастацку валодае чым-н.

• А які ён на кухні ц.!

|| ж. цудадзейка, ✂.

цудадзейны, ✂.

1. Незвычайнай сілы ўздзеяння, які творыць цуды.

   • Цудадзейнае лякарства.

2. Вельмі прыгожы, чароўны.

   • Цудадзейная музыка.

|| наз. цудадзейнасць, ✂.

цудам, прысл.

Незразумела як, незвычайным чынам, па шчаслівай выпадковасці.

• Ц. не спазніўся.
• Дом ц. уцалеў пасля бамбёжкі.

цудатворац, ✂, м.

1. У рэлігійных уяўленнях: бажаство, святы, што творыць цуды.

   • У кутку гарэла лампадка перад абразамі цудатворцаў.

2. перан. Той, хто робіць што-н. дзіўнае, надзвычайнае.

   • Гэта быў не проста ўрач, а сапраўдны ц.

цудатворны, ✂.

1. Які творыць цуды (у 1 знач.).

   • Цудатворная крынічка.

2. Які выклікае што-н. вельмі добрае, незвычайнае (кніжн.).

   • Ц. клімат.
   • Цудатворныя таблеткі.

|| наз. цудатворнасць, ✂.

цудоўны, ✂.

1. Які ўспрымаецца як цуд.

   • Цудоўнае выратаванне.

2. Выдатны, адмысловы; вельмі добры.

   • Ц. будынак.

3. Багата адораны прыродай.

   • Ц. паэт.

4. Вельмі прыгожы, маляўнічы.

   • Ц. краявід.
   • Ц. дзень.

5. Цікавы, захапляючы.

   • Цудоўная казка захапіла дзяцей.

6. Прыемны, дзіўны, мілагучны.

   • Ц. голас.
   • Ц. водар ліп.

7. Багаты, раскошны.

   • Ц. край.

|| наз. цудоўнасць, ✂.

цукар, ✂, м.

1. Крышталічнае спажыўнае салодкае рэчыва, якое атрымліваецца з цукровых буракоў або цукровага трыснягу.

   • Кілаграм цукру.

2. Назва некаторых арганічных злучэнняў, пераважна з групы вугляводаў (спец.).

   • Вінаградны ц.
   • Аналіз мачы на наяўнасць цукру.

◊

• Не цукар (разм.) — аб кім-, чым-н. непрыемным, цяжкім.

• Відаць, гэты дзядзька не цукар.

|| прым. цукровы, ✂.

• Цукровая пудра.
• Ц. завод.

○

• Цукровая хвароба — дыябет.

цукарніца, ✂, ж.

Прадмет чайнай пасуды для цукру.

цукат, ✂, м.

Зацукраваны плод або скурка яго (звычайна цытрусавы).

• Торт з цукатамі.

|| прым. цукатны, ✂.

цукерак, ✂, м. (разм.).

Тое, што і цукерка.