цудадзей, ✂, м.

Вялікі майстар сваёй справы; той, хто ўмела, па-мастацку валодае чым-н.

  • А які ён на кухні ц.!

|| ж. цудадзейка, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)