цукар назоўнік | мужчынскі род

  1. Крышталічнае спажыўнае салодкае рэчыва, якое атрымліваецца з цукровых буракоў або цукровага трыснягу.

    • Кілаграм цукру.

  2. Назва некаторых арганічных злучэнняў, пераважна з групы вугляводаў (спецыяльны тэрмін).

    • Вінаградны ц.
    • Аналіз мачы на наяўнасць цукру.

Не цукар (размоўнае) — аб кім-, чым-н. непрыемным, цяжкім.

  • Відаць, гэты дзядька не цукар.

|| прыметнік: цукровы.

  • Цукровая пудра.
  • Ц. завод.
  • Цукровая хвароба — дыябет.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)