Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

трусіны, .

  1. гл. трус ​1.

  2. Зроблены з футра труса.

    • Т. каўнер.

трусіха, , ж.

Самка труса.

трусіць, ; незак. (разм.).

  1. Трэсціся, дрыжаць ад страху, хвалявання; баяцца.

  2. Растрасаць што-н., церушыць.

    • Т. сена.
  3. Сыпаць у невялікай колькасці што-н. сыпкае.

    • Т. соль у страву.
  4. Падаць дробнымі кроплямі, церушыць (пра дождж).

  5. Бегчы трушком, подбегам.

|| зак. струсіць, .

труска, , ж.

Тое, што і трусіха.

трускалкі, , ж.

Тое, што і клубніцы.

  • У садзе спеюць т.

|| прым. трускалачны, .

  • Трускалачнае варэнне.

трусы, .

Спартыўныя кароткія штаны, а таксама прыналежнасць мужчынскай ці жаночай бялізны.

трусяня, і трусянё, , н.

Дзіцяня труса.

трусятнік, , м.

Памяшканне для трусоў.

трусяціна, , ж.

Мяса труса.

  • На снеданне падалі свежай трусяціны.

труфель, , м.

  1. Клубнепадобны падземны грыб, які выкарыстоўваецца ў якасці прыправы да страў.

  2. Гатунак шакаладных цукерак, якія сваёй формай падобны на гэты грыб.

|| прым. труфельны, .