трусіць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне
-
Трэсціся, дрыжаць ад страху, хвалявання; баяцца.
-
Растрасаць што-н., церушыць.
- Т. сена.
-
Сыпаць у невялікай колькасці што-н. сыпкае.
- Т. соль у страву.
-
Падаць дробнымі кроплямі, церушыць (пра дождж).
-
Бегчы трушком, подбегам.
|| закончанае трыванне: струсіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)