трусіць, ✂; незак. (разм.).

  1. Трэсціся, дрыжаць ад страху, хвалявання; баяцца.

  2. Растрасаць што-н., церушыць.

    • Т. сена.

  3. Сыпаць у невялікай колькасці што-н. сыпкае.

    • Т. соль у страву.

  4. Падаць дробнымі кроплямі, церушыць (пра дождж).

  5. Бегчы трушком, подбегам.

|| зак. струсіць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)