павесялелы, ✂.
Які зрабіўся больш вясёлым, весялейшым.
павет, ✂, м.
Адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Расійскай Імперыі, якая ўваходзіла ў губерню.
|| прым. павятовы, ✂.
паветра, ✂, н.
Сумесь газаў, якая складае атмасферу Зямлі.
- Чыстае п.
- Бываць на паветры (хадзіць на прагулку).
- Дыхаць паветрам чаго-н. (перан. пранікнуцца ўражаннем ад чаго-н.).
- На вольным паветры (у садзе, за горадам, не ў закрытым памяшканні).
- Вісець у паветры (перан. знаходзіцца ў няпэўным становішчы).
- Узляцець у п. (узарвацца).
- Паветра! (каманда ў знач.: трывога, паявіўся варожы самалёт).
- Бой у паветры.
|| прым. паветраны, ✂.
- Паветраныя войны.
- П. мост (авіяцыйная лінія з перавалачнымі аэрадромамі і навігацыйным абсталяваннем).
паветраплавальнік, ✂, м.
Чалавек, які займаецца паветраплаваннем.
|| ж. паветраплавальніца, ✂.
паветраплаванне, ✂, н.
Тэорыя і практыка руху ў паветры на апаратах, лягчэйшых за паветра.
|| прым. паветраплавальны, ✂.