Verbum

павазіць, ✂; зак.

1. Правесці некаторы час, возячы каго-, што-н.

   • П. па горадзе.

2. Звесці, перавезці ўсё, многае.

   • П. усе снапы.

павал, ✂, м.

Павалены лес, буралом.

• У лесе многа павалу.

павалока, ✂, ж.

1. Лёгкая дымка, якая зацягвае, пакрывае што-н.

   • Сонца прабівалася праз павалоку хмар.

2. У выразе: вочы з павалокай — з пяшчотным, павольным позіркам.

   • Вочы карыя з павалокай.

павальны, ✂.

Які ахоплівае ўсіх, многіх; пагалоўны.

• Павальныя хваробы.

|| наз. павальнасць, ✂.

паваляцца, ✂; зак.

Правесці некаторы час валяючыся.

• П. на сене.

паварот, ✂, м.

1. гл. павярнуцца, -ць.

2. Месца, дзе паварочваюць.

   • Выйсці з-за павароту.

3. перан. Поўная змена ў развіцці чаго-н.; пералом.

   • П. у жыцці.
   • П. лёсу.

паваротлівы, ✂.

1. Здольны лёгка і хутка паварочвацца.

   • Паваротлівая лодка.

2. Увішны, спрытны, разбітны.

   • Паваротлівая гаспадыня.
   • Ён чалавек п.

|| наз. паваротлівасць, ✂.

паваротны, ✂.

1. Які служыць для павароту, паварочвання чаго-н.

   • Паваротныя механізмы.

2. перан. Пераломны, пасля якога пачынаецца нешта новае.

   • П. перыяд у развіцці грамадства.

паварочаць​¹, ✂; зак.

Вярнуць назад многіх.

паварочаць​², ✂; зак.

1. Абярнуць, перавярнуць усё, многае.

   • П. усе крэслы.

2. Перавярнуць на другі бок для прасушвання.

   • П. сена.