Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

тромб1, , м. (спец.).

  1. Згустак крыві, які ўтвараецца ў крывяносным сасудзе ці ў поласці сэрца.

  2. Увогуле згустак рэчыва, які закупорвае сасуд, праток.

    • Лімфатычны т.

|| прым. трамбатычны, .

тромб2, , м.

Смерч над сушай з моцным ветрам, ападкамі і навальніцай.

тромбафлебіт, , м.

Запаленне сценкі вены, якое вядзе да ўтварэння тромба​1.

трон, , м.

Багата аздобленае крэсла на спецыяльным узвышэнні — месца манарха ў час прыёмаў і іншых урачыстых цырымоній; ужыв. таксама як сімвал манархічнай улады.

|| прым. тронны, .

  • Тронная зала.

троны, .

Ручка нажа, відэльца і пад.

троп, , м. (спец.).

Слова або зварот, якія ўжыв. ў пераносным, алегарычным значэнні.

  • Паэтычныя тропы.

|| прым. трапічны, .

тропік, , м.

  1. Уяўны круг, які праходзіць паралельна экватару на адлегласці 23°27’ на поўнач або на поўдзень ад яго.

    • Т. Казярога.
    • Т. Рака.
  2. Гарачы пояс зямнога шара, размешчаны паміж экватарам і гэтым кругам.

|| прым. трапічны, .

  • Трапічная спёка.

трос, , м.

Канат з пянькі або са стальнога дроту.

|| прым. тросавы, .

трох...

Першая частка складаных слоў са знач.:

  • 1) які змяшчае тры якіх-н. адзінкі, які складаецца з трох адзінак, напр. трохгаловы, трохгранны, трохдзённы, трохколавы, трохмесны, трохпакаёвы, трохствольны, трохступеньчаты, трохтактны, трохфазны, трох’ярусны;
  • 2) які мае адносіны да трох, напр. трохгадзінны (поезд).

трохборац, , м.

Спартсмен, які ўдзельнічае ў трохбор’і.

|| ж. трохборка, .