трон, ✂, м.

Багата аздобленае крэсла на спецыяльным узвышэнні — месца манарха ў час прыёмаў і іншых урачыстых цырымоній; ужыв. таксама як сімвал манархічнай улады.

|| прым. тронны, ✂.

  • Тронная зала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)