Verbum

імперскі, ✂.

1. гл. імперыя.

2. перан. Тое, што і вялікадзяржаўны.

   • Імперскія амбіцыі.

імперыя, ✂, ж.

1. Манархічная дзяржава на чале з імператарам.

   • Рымская і.

2. перан. Буйная манаполія, якая ажыццяўляе кантроль над пэўнай галіной прамысловасці, над якой-н. дзейнасцю.

   • Імперыя прэсы.

|| прым. імперскі, ✂.

імперыял, ✂, м. (уст.).

Руская залатая манета з 1775 г. вартасцю 10 руб., а пасля 1897 г. — 15 руб.

імперыялізм, ✂, м.

Вышэйшая стадыя капіталізму, якая характарызуецца панаваннем буйных манаполій ва ўсіх сферах жыцця, барацьбой паміж капіталістычнымі краінамі за крыніцы сыравіны і рынкі збыту, за чужыя тэрыторыі.

|| прым. імперыялістычны, ✂.

імперыяліст, ✂, м.

Буйны капіталіст, буржуазны палітычны дзеяч эпохі імперыялізму.

|| прым. імперыялісцкі, ✂.

імпічмент, ✂, м. (спец.).

Працэдура прыцягнення да суда парламента вышэйшых службовых асоб дзяржавы.

імплантаваць, ✂; зак. і незак. (спец.).

Правесці (-водзіць) хірургічную аперацыю ўжыўлення ў тканкі чужых арганізму матэрыялаў (біялагічна неактыўных металаў, пластмас і пад.) або перасадкі органа, тканкі, а таксама аперацыя ўкаранення зародка ў матку.

• І. штучны клапан сэрца.
• І. зуб, косць, храсток, хрусталік.

|| наз. імплантацыя, ✂.

|| прым. імплантацыйны, ✂.

імправізаваць, ✂; зак. і незак.

Стварыць (ствараць) што-н. без папярэдняй падрыхтоўкі, у час выканання.

• І. байку.
• І. на раялі.

|| наз. імправізацыя, ✂.

|| зак. зымправізаваць, ✂.

імправізатар, ✂, м.

Чалавек, здольны імправізаваць.

|| прым. імправізатарскі, ✂.

• І. талент.

імправізацыя, ✂, ж.

1. гл. імправізаваць.

2. Імправізаваны твор.

   • Музычная і.

|| прым. імправізацыйны, ✂.