Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

экспанаваць, ; зак. і незак.

Выставіць (выстаўляць) для агляду.

|| наз. экспанаванне, .

экспанат, , м.

Прадмет, які выстаўляецца ў музеі або на выстаўцы для агляду.

  • Музейны э. (таксама перан. пра што-н. вельмі старое, даўнейшае; разм. жарт.).

|| прым. экспанатны, .

экспанент, , м. (спец.).

Той, хто экспануе каго-, што-н.

|| прым. экспаненцкі, .

экспансіўны, , ж. (кніжн.).

Які бурна, нястрымана выяўляе свае пачуцці.

|| наз. экспансіўнасць, .

экспансія, , ж. (кніжн.).

  1. Агрэсіўная палітыка, накіраваная на распаўсюджанне свайго палітычнага і эканамічнага ўплыву на іншыя краіны з мэтай захопу чужых тэрыторый і рынкаў збыту.

  2. Пашырэнне, распаўсюджанне чаго-н. за першапачатковыя межы.

    • Э. эпідэмій.

экспансіянізм, , м. (кніжн.).

Палітыка экспансій (у 1 знач.).

|| прым. экспансіянісцкі, .

экспансіяніст, , м.

Агрэсар, прыхільнік экспансій.

|| прым. экспансіянісцкі, .

экспарт, , м.

Вываз тавараў, капіталаў, тэхналогіі за мяжу; проціл. імпарт.

|| прым. экспартны, .

экспартаваць, ; зак. і незак.

Вывезці (вывозіць) што-н. за мяжу.

  • Э. сыравіну.

|| наз. экспартаванне, .

экспарцёр, , м. (спец.).

Асоба або арганізацыя, якая экспартуе тавары за мяжу.

|| прым. экспарцёрскі, .