Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёікмноуыьэюя
вкмнпрстўхш

ціхутка, прысл. (разм.).

  1. Вельмі ціха, бясшумна.

  2. Паволі, марудна.

  3. Употай, цішком.

ціхуткі, ✂.

Вельмі ціхі.

  • Ц. ветрык кратаў галінкі дрэў.