Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

трэнер, , м.

Спецыяліст, які займаецца трэніроўкай спартсменаў.

  • Т. валейбольнай каманды.
  • Т. па дзюдо.

|| ж. трэнерка, .

|| прым. трэнерскі, .

трэнзель, , м.

Металічныя цуглі, пры дапамозе якіх кіруюць канём, а таксама ланцужок для ўтрымання муштука ў роце каня.

|| прым. трэнзельны, .

трэнінг, , м. (спец.).

Сістэма, рэжым спартыўных трэніровак.

трэніраваць, ; незак.

  1. Навучаючы каго-н., праводзіць сістэматычныя практыкаванні.

    • Т. хакеістаў.
  2. Пастаяннай сістэматычнай работай, практыкаваннямі развіваць, умацоўваць што-н.

    • Т. памяць.

|| зак. натрэніраваць, .

|| звар. трэніравацца, .

|| зак. натрэніравацца, .

|| наз. трэніроўка, .

трэніровачны, .

Прызначаны для трэніроўкі.

  • Т. касцюм.
  • Трэніровачная пляцоўка.

трэніроўка, , ж.

  1. гл. трэніраваць.

  2. Вучэбныя заняткі, практыкаванні з мэтай удасканалення навыкаў, умення.

трэнне, , н.

  1. Сіла, якая перашкаджае руху аднаго цела па паверхні другога (спец.).

  2. Рух прадмета па паверхні другога прадмета.

    • Дэталі знасіліся ад трэння.
  3. перан., Спрэчкі, сутыкненні; рознагалоссі, якія перашкаджаюць нармальнаму ходу справы.

трэпанаваць, ; зак. і незак. (спец.).

Зрабіць (рабіць) трэпанацыю.

  • Т. чэрап.

трэпанацыя, , ж. (спец.).

Хірургічная аперацыя, звязаная з ускрыццём коснай поласці з мэтай пранікнення да ачага хваробы.

  • Т. чэрапа.

|| прым. трэпанацыйны, .

трэпанг, , м.

Марская беспазваночная жывёліна тыпу ігласкурых, мяса якой ужыв. ў ежу.

|| прым. трэпангавы, .