трэнне назоўнік | ніякі род
-
Сіла, якая перашкаджае руху аднаго цела па паверхні другога (спецыяльны тэрмін).
-
Рух прадмета па паверхні другога прадмета.
- Дэталі знасіліся ад трэння.
-
пераноснае значэнне, Спрэчкі, сутыкненні; рознагалоссі, якія перашкаджаюць нармальнаму ходу справы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)