Verbum

рубільнік, ✂, м.

Апарат для ўключэння, выключэння і пераключэння моцных электрычных токаў.

рубін, ✂, м.

Каштоўны камень чырвонага колеру.

|| прым. рубінавы, ✂.

• Р. колер (чырвоны).
• Р. пярсцёнак (з рубінам).

рубіць​¹, ✂; незак.

Падшываць край чаго-н., рабіць рубец (у 3 знач.).

• Р. хустку.

рубіць​², ✂; незак.

1. Будаваць з дрэва, бярвення будынак (спец.).

   • Р. зруб.

2. Са словамі вугаль, руда і пад.: здабываць.

|| наз. рубка, ✂.

рубка, ✂, ж.

Надбудоўка на палубе судна для кіравання, а таксама памяшканне для падобнага прызначэння ў дырыжаблі, на радыёстанцыі і пад.

• Рулявая р.
• Хадавая р. (з якой кіруецца ход судна).
• Баявая р.

рублены, ✂.

Зроблены з бярвення, драўляны.

• Рубленая хата.

рублёўка, ✂, ж. (разм.).

Манета або казначэйскі білет вартасцю ў адзін рубель.

рубрыка, ✂, ж.

1. Загаловак раздзела (у газеце, часопісе і пад.).

2. Раздзел, падраздзяленне чаго-н., графа.

   • Разнесці лічбы па рубрыках.

рубрыкацыя, ✂, ж. (спец.).

Размеркаванне па рубрыках (у 2 знач.).

рубцавацца, ✂; незак.

Пра рану: зажываць, утвараючы рубец​¹ (у 1 знач.).

|| зак. зарубцавацца, ✂.

|| наз. рубцаванне, ✂.