Verbum

левы, ✂.

1. Размешчаны з таго боку цела, дзе знаходзіцца сэрца, а таксама наогул размешчаны з гэтага боку.

   • Левая рука.
   • Л. бераг.

2. Палітычна радыкальны ці больш радыкальны, чым іншыя.

   • Газеты левага напрамку.

3. Пра пабочны або незаконны заробак.

   • Левы рэйс.
   • Левыя грошы.

легалізавацца, ✂; зак. і незак. (кніжн.).

Перайсці (пераходзіць) на легальнае становішча.

|| наз. легалізацыя, ✂.

легалізаваць, ✂; зак. і незак.

Перавесці (-водзіць) на легальнае становішча.

|| наз. легалізацыя, ✂.

легальны, ✂.

Дазволены законам.

• Легальнае становішча.

|| наз. легальнасць, ✂.

легат, ✂, м.

1. У старажытным Рыме: пасол, а таксама намеснік імператара ў правінцыі.

2. У каталіцкай царкве: дыпламатычны прадстаўнік Рымскага Папы.

   • Папскі л.

|| прым. легацкі, ✂.

легенда​¹, ✂, ж.

1. Паэтычнае паданне аб якой-н. гістарычнай падзеі.

   • Сярэдневяковыя легенды.

2. Вымысел пра што-н. неверагоднае.

   • Расказваць легенды аб чым-н.

3. Выдуманыя звесткі пра разведчыка, які выконвае сакрэтнае заданне.

легенда​², ✂, ж. (спец.).

Сукупнасць умоўных знакаў і тлумачэнняў да карты, схемы, плана і пад.

легендарны, ✂.

1. Які з’яўляецца легендай.

   • Легендарная аповесць.

2. перан. Незвычайны, небывалы, авеяны славай (высок.).

   • Л. герой.

3. перан. Выдуманы, непраўдападобны.

   • Легендарныя чуткі.

|| наз. легендарнасць, ✂.

легіён, ✂, м.

1. У старажытным Рыме: вялікае вайсковае злучэнне.

2. Назва асобных вайсковых часцей у некаторых краінах.

3. перан. Вялікая колькасць, мноства каго-, чаго-н.

◊

• Ордэн ганаровага легіёна — французскі ордэн часоў Напалеона.

|| прым. легіённы, ✂.

легіраваны, ✂, (спец.).

Пра метал: такі, у склад якога ўведзены іншыя металы для пэўных уласцівасцей.

• Легіраваная сталь.