Verbum

зыкнуць, ✂; зак. (разм.).

1. Голасна і рэзка, адрывіста крыкнуць, закрычаць.

2. Утварыць рэзкі, моцны гук.

|| незак. зыкаць, ✂.

зыначыцца, ✂, н. (разм.).

Тое, што і перайначыцца.

|| незак. зыначвацца, ✂.

зыначыць, ✂; зак. (разм.).

Тое, што і перайначыць.

|| незак. зыначваць, ✂.

зыр

На зыры (разм.) —

1. на адкрытым узвышаным месцы.

   • Стаяць на зыры.

2. на быстрыні, на хуткім цячэнні ракі.

зыране, ✂, м.

Ранейшая назва народа комі.

|| ж. зыранка, ✂.

|| прым. зыранскі, ✂.

зыркі, ✂.

Яркі, асляпляльны.

• Зыркае полымя.
• Зырка (прысл.) гарэць.

|| наз. зыркасць, ✂.

зыход, ✂, м.

Завяршэнне, канец; вынік чаго-н.

• Ноч была на зыходзе.
• На зыходзе жыцця.
• З. спаборніцтва.

зыходзіць, ✂; незак.

Грунтавацца на чым-н.

• З. з жыццёвых фактаў.

зыходны, ✂.

Такі, з якога пачынаецца што-н., пачатковы.

• Зыходная пазіцыя.
• Зыходны пункт гледжання.

зычлівец, ✂, м.

Той, хто жадае каму-н. дабра.

|| ж. зычлівіца, ✂.