Verbum

зона, ✂, ж.

Поле, паласа, прастора паміж якімі-н. межамі, дзвюма лініямі ці ўздоўж якой-н. лініі, а таксама наогул пэўная тэрыторыя, вобласць, што характарызуецца якой-н. агульнай прыметай.

• Пагранічная з.
• Прыгарадная з.
• Бяз’ядзерная з.
• З. тундры.
• З. адпачынку.

|| прым. зонны, ✂ і занальны, ✂.

• Зонны тарыф.
• Занальная доследная станцыя.

зонд, ✂, м.

1. Назва розных інструментаў і прыбораў у выглядзе стрыжня, трубкі, якія ўжыв. для даследавання ўнутранай поласці арганізма, глебы і пад.

2. Паветраны шар з самапісным прыборам для метэаралагічных назіранняў.

зорка, ✂, ж.

1. Нябеснае цела, якое можна бачыць простым вокам у форме ззяючай кропкі на начным небе.

   • Палярная з.
   • З. першай велічыні (таксама перан. пра выдатнага дзеяча мастацтва, навукі).
   • Узыходзячая з. (таксама перан. пра чалавека: новая славутасць).
   • Зорак з неба не хапае (перан. пра звычайнага, нічым не прыметнага чалавека).
   • Верыць у сваю зорку (перан. у свой лёс).

2. перан. Пра дзеяча мастацтва, навукі, спартсмена.

3. Фігура, а таксама прадмет з трохвугольнымі выступамі па акружнасці.

   • Пяціканцовая з.
   • Марская з. (жывёліна).

|| прым. зорны, ✂.

• Зорная карта.
• Зорная ноч (з добра бачнымі зоркамі).

◊

• Зорная часіна для каго — момант найвышэйшага ўздыму, напружання і выпрабавання сіл, вялікі поспех, трыумф.

зоркі, ✂.

1. Які мае востры зрок, добра бачыць далёкія і дробныя прадметы.

   • Зоркае вока.

2. перан. Праніклівы, пільны.

   • Быць зоркім і пільным на варце.

|| наз. зоркасць, ✂.