зорка назоўнік | жаночы род
-
Нябеснае цела, якое можна бачыць простым вокам у форме ззяючай кропкі на начным небе.
- Палярная з.
- З. першай велічыні (таксама пераноснае значэнне: пра выцатнага дзеяча мастацтва, навукі).
- Узыходзячая з. (таксама пераноснае значэнне пра чалавека: новая славутасць).
- Зорак з неба не хапае (пераноснае значэнне: пра звычайнага, нічым не прыметнага чалавека).
- Верыць у сваю зорку (пераноснае значэнне: у свой лёс).
-
пераноснае значэнне: Пра дзеяча мастацтва, навукі, спартсмена.
-
Фігура, а таксама прадмет з трохвугольнымі выступамі па акружнасці.
- Пяціканцовая з.
- Марская з. (жывёліна).
|| прыметнік: зорны.
- Зорная карта.
- Зорная ноч (з добра бачнымі зоркамі).
- Зорная часіна для каго — момант найвышэйшага ўздыму, напружання і выпрабавання сіл, вялікі поспех, трыумф.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)