зорка назоўнік | жаночы род

  1. Нябеснае цела, якое можна бачыць простым вокам у форме ззяючай кропкі на начным небе.

    • Палярная з.
    • З. першай велічыні (таксама пераноснае значэнне: пра выцатнага дзеяча мастацтва, навукі).
    • Узыходзячая з. (таксама пераноснае значэнне пра чалавека: новая славутасць).
    • Зорак з неба не хапае (пераноснае значэнне: пра звычайнага, нічым не прыметнага чалавека).
    • Верыць у сваю зорку (пераноснае значэнне: у свой лёс).
  2. пераноснае значэнне: Пра дзеяча мастацтва, навукі, спартсмена.

  3. Фігура, а таксама прадмет з трохвугольнымі выступамі па акружнасці.

    • Пяціканцовая з.
    • Марская з. (жывёліна).

|| прыметнік: зорны.

  • Зорная карта.
  • Зорная ноч (з добра бачнымі зоркамі).
  • Зорная часіна для каго — момант найвышэйшага ўздыму, напружання і выпрабавання сіл, вялікі поспех, трыумф.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)