Verbum

дванаццаць, ліч.

Лічба і колькасць 12.

• Тры разы па чатыры — д.
• Д. месяцаў.

|| парадкавы ліч. дванаццаты, ✂.

дваранін, ✂, м.

Асоба, якая належала да дваранства.

|| ж. дваранка, ✂.

|| прым. дваранскі, ✂.

дваранства, ✂, н.

У феадальным і, пазней, у капіталістычным грамадстве: прывілеяваны пануючы клас (памешчыкаў і вышэйшых чыноўнікаў, якія выслужыліся перад уладай).

|| прым. дваранскі, ✂.

дварняк, ✂, м. (разм.).

Дваровы сабака простай пароды.

• Насустрач нам кінуўся здаравенны д.

дваровы, ✂.

1. гл. двор.

2. Які адносіцца да сядзібы і знаходзіцца на двары.

   • Дваровыя пабудовы.

3. Які належыць да дворні (гіст.).

   • Дваровыя людзі.

4. наз. Прыгонны селянін, узяты ў панскі двор для абслугоўвання памешчыка.

   • Флігель для дваровых.

дварцовы, ✂.

1. гл. дварэц.

2. Які адносіцца да двара.

   • Д. парк.

◊

• Дварцовы пераварот — насільная змена манарха прыдворнай знаццю без удзелу шырокіх грамадскіх мае.

дварышча, ✂, н.

1. Участак з хатай і іншымі гаспадарчымі будынкамі; месца, дзе раней была сядзіба.

   • Д. зарасло травой.

2. Месца, дзе быў раней двор, жыллё радавітай асобы (гіст.).

   • Радзівілава д.

дварэц, ✂, м.

1. Вялікі і прыгожы па архітэктуры будынак.

   • Мармуровыя дварцы Венецыі.

2. Такі будынак, у якім пражывае манарх са сваёй сям’ёй.

   • Летні д. Пятра Першага.

|| прым. дварцовы, ✂.

дварэцкі, ✂, м.

У памешчыцкім і буржуазным грамадстве: старшы лакей у панскім доме, які кіраваў хатняй гаспадаркай і абслуговым персаналам.

дваццацігадовы, ✂.

1. гл. дваццацігоддзе.

2. Які праіснаваў 20 год.

   • Дваццацігадовая служба.