дварэц, ​, м.

  1. Вялікі і прыгожы па архітэктуры будынак.

    • Мармуровыя дварцы Венецыі.
  2. Такі будынак, у якім пражывае манарх са сваёй сям’ёй.

    • Летні д. Пятра Першага.

|| прым. дварцовы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)