Verbum

грукнуцца, ✂; зак. (разм.).

1. Стукнуцца аб што-н.

   • Г. патыліцай аб сцяну.

2. Зваліцца або паваліцца з грукатам, шумам.

   • Качарга грукнулася аб падлогу.

грум, ✂, м.

Слуга, які конна суправаджае конніка або едзе на козлах, на задку экіпажа.

грунт, ✂, м.

1. Глеба, зямля.

   • Гліністы г.

2. Цвёрдае дно пад вадой.

   • Убіць палі ў г.

3. Слой белай фарбы, якім пакрыта палатно ці дрэва, прызначаны для жывапісу (спец.).

   • Нанесці г. на палатно.

4. Заштрыхаванае поле, фон у гравюрах і малюнках (спец.).

5. перан. Тое галоўнае, на чым асноўваецца, грунтуецца што-н.

|| прым. грунтавы, ✂.

• Грунтавыя воды (падглебавыя воды).
• Грунтавыя дарогі (не брукаваныя).
• Грунтавыя фарбы.

грунтавацца, ✂; незак.

Асноўвацца, базіравацца.

• Г. на правераных фактах.

грунтаваць, ✂; незак.

Пакрываць грунтам (у 3 знач.; спец.).

• Г. палатно.

|| зак. загрунтаваць, ✂.

|| наз. грунтаванне, ✂ і грунтоўка, ✂.

|| прым. грунтовачны, ✂ і грунтавальны, ✂.

грунтвага, ✂, ж.

Прыбор для праверкі гарызантальнага становішча лініі на плоскасці, ужыв. ў будаўнічых, цяслярскіх работах.

|| прым. грунтвагавы, ✂.

грунтоўка, ✂, ж.

1. гл. грунтаваць.

2. Тое, што і грунт (у 3 знач.).

грунтоўны, ✂.

Змястоўны, разважлівы.

• Г. адказ.

|| наз. грунтоўнасць, ✂.

група, ✂, ж.

1. Некалькі чалавек або прадметаў, жывёл, якія знаходзяцца блізка адзін ля аднаго.

   • Г. людзей.
   • Г. дамоў.

2. Сукупнасць людзей з агульнымі інтарэсамі, з адной прафесіяй і пад., а таксама сукупнасць прадметаў, з’яў, рэчываў, аб’яднаных агульнымі адзнакамі.

   • Г. студэнтаў.
   • Г. раслін.

|| памянш. групка, ✂.

|| прым. групавы, ✂.

групавацца, ✂; незак.

Размяшчацца, збірацца групамі.

|| зак. згрупавацца, ✂.