Verbum

здраднік, ✂, м.

Той, хто здрадзіў каму-, чаму-н., прадаў каго-, што-н.

• З. народа.

|| ж. здрадніца, ✂.

|| прым. здрадніцкі, ✂.

здрадніцтва, ✂, н.

Паводзіны, учынкі здрадніка.

здранцвелы, ✂.

Які страціў адчувальнасць, гібкасць, адзеравянелы.

• Здранцвелыя ад холаду пальцы.
• Быць у здранцвелым стане (таксама перан.).

|| наз. здранцвеласць, ✂.

здраўніца, ✂, ж.

Агульная назва санаторыяў, дамоў адпачынку.

• Дзіцячая з.

здрахлелы, ✂.

Слабы, хілы ад старасці або спарахнелы, струхнелы.

• З. чалавек.
• Здрахлелая хата.

здружыцца, ✂; зак.

Зблізіцца, пасябраваць.

|| незак. здружвацца, ✂.

здружыць, ✂; зак.

Звязаць дружбай, зблізіць.

• Іх здружыла праца.

|| незак. здружваць, ✂.

здрыгануцца, ✂; зак.

1. Прыйсці ў рэзкі вагальны рух, задрыжаць.

   • Пад нагамі здрыганулася зямля.

2. Уздрыгнуць, закалаціцца ад моцнага хвалявання, узрушэння і пад.

   • З. ад моцнага крыку.

|| незак. здрыгацца, ✂.

здубянелы, ✂ (разм.).

Які страціў рухомасць, адчувальнасць ад холаду; зацвярдзелы, адубянелы. Здубянелыя на марозе рукі.

• З. ад сырасці плашч.

|| наз. здубянеласць, ✂.

здубянець, ✂; зак. (разм.).

Страціць рухомасць, адчувальнасць ад холаду; зацвярдзець, адубянець.

• Ногі здубянелі.
• Адзежа на ім здубянела.