здубянець

дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Страціць рухомасць, адчувальнасць ад холаду; зацвярдзець, адубянець.

  • Ногі здубянелі.
  • Адзежа на ім здубянела.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)