здраднік, ✂, м.

Той, хто здрадзіў каму-, чаму-н., прадаў каго-, што-н.

  • З. народа.

|| ж. здрадніца, ✂.

|| прым. здрадніцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)