Verbum

смычок, ✂, м.

1. Тое, што і смык.

2. Прылада для трапання шэрсці.

|| прым. смычковы, ✂.

• Смычковыя інструменты.

смяглы, ✂.

Тое, што і смаглы.

смягнуць, ✂; незак.

Тое, што і смагнуць.

|| зак. высмягнуць, ✂.

смялець, ✂; незак.

Рабіцца смелым, смялейшым, рашучым.

|| зак. асмялець, ✂ і пасмялець, ✂.

смяльчак, ✂, м. (разм.).

Смелы чалавек.

• Такога смельчака трэба пашукаць.

смярдзець, ✂; незак.

Вылучаць смурод, дрэнны пах.

• Ва ўсёй хаце смярдзела нечым кіслым і гнілым.

смярдзючка, ✂, ж.

1. Невялічкі драпежны звярок з каштоўным футрам, які выдзяляе рэзкі смярдзючы пах; скунс.

2. Назва розных раслін (траў), якія маюць моцны непрыемны пах.

смярдзючы, ✂.

Які вылучае смурод; смуродны.

• С. дым.

|| наз. смярдзючасць, ✂.

смяротнасць, ✂, ж.

1. гл. смяротны.

2. Колькасць выпадкаў смерці за які-н. перыяд часу.

   • Дзіцячая с.

смяротнік, ✂, м.

Чалавек, які асуджаны на смерць, прыгавораны да пакарання смерцю.

• Камера смяротнікаў.

|| ж. смяротніца, ✂.