Verbum

след​², прысл.

1. як след — як мае быць, як трэба;

2. не след — не варта.

следам, прысл.

Услед за кім-, чым-н., не адстаючы.

• Ехаць с.

◊

• Следам за дзедам (разм.) — па прыкладу старэйшых.

следапыт, ✂, м.

1. Той, хто добра распазнае сляды, высочвае каго-н. па слядах.

   • Паляўнічы-с.
   • Разведчык-с. (перан.).

2. Той, хто шукае сляды былых гістарычных падзей.

   • Юныя следапыты накіраваліся ў паход па месцах баявой славы.

|| прым. следапыцкі, ✂.

следства, ✂, н.

Высвятленне органамі юстыцыі абставін, звязаных са злачынствам.

• Весці с.

|| прым. следчы, ✂.

• Следчыя органы.

следчы, ✂, м.

Службовая асоба, якая вядзе следства.

|| прым. следчыцкі, ✂.

слепавокі, ✂.

1. Вельмі блізарукі.

2. Сляпы на адно вока, аднавокі.

|| наз. слепавокасць, ✂.

слепаглуханямы, ✂, (спец.).

Пазбаўлены зроку, слыху і нямы.

• Школа-інтэрнат для слепаглуханямых (наз.).

слепанароджаны, ✂.

Сляпы ад нараджэння.

• Слепанароджанае дзіця.
• Падручнік для слепанароджаных (наз.).

слепата, ✂, ж.

1. Адсутнасць зроку.

   • С. на правае вока.

2. перан. Няўменне разумець, разбірацца ў чым-н.

   • Палітычная с.

слепнуць, ✂; незак.

Рабіцца сляпым, траціць зрок.

• С. к старасці.
• С. ад празмернага чытання.

|| зак. аслепнуць, ✂.