Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

бяспла́тны, .

Без аплаты.

  • Бясплатная медыцынская дапамога.

|| наз. бясплатнасць, .

бясплённы, .

Які не дае ніякіх вынікаў; марны.

  • Бясплённая дзейнасць.

|| наз. бясплённасць, .

бяспло́дны, .

  1. Няздольны даваць патомства.

  2. Неўрадлівы.

    • Бясплодная глеба.
  3. перан. Які не дае ніякіх вынікаў.

    • Бясплодныя спробы.

|| наз. бясплоднасць, .

бяспо́лы, .

Які не мае адзнак полу.

  • Бясполая істота.
  • Бясполае размнажэнне (без апладнення).

бяспо́шлінны, .

Свабодны ад аблажэння пошлінай.

  • Б. ўвоз тавараў.

|| наз. бяспошліннасць, .

бяспра́ўе, , н.

  1. Адсутнасць законнасці; беззаконнасць.

  2. Адсутнасць правоў у каго-н. або немагчымасць іх рэалізаваць.

бяспра́ўны, .

Які пазбаўлены палітычных, грамадзянскіх правоў або не можа іх рэалізаваць.

|| наз. бяспраўнасць, .

бяспро́йгрышны, .

З абавязковым выйгрышам.

  • Бяспройгрышная латарэя.

|| наз. бяспройгрышнасць, .

бяспры́кладны, .

Які не мае сабе роўнага; выключны.

  • Б. подзвіг.

|| наз. бяспрыкладнасць, .

бяссі́лле, , н.

  1. Недахоп, адсутнасць фізічных сіл, крайняя слабасць.

  2. Няздольнасць зрабіць што-н., адсутнасць магчымасці дзейнічаць.

    • Пераканацца ў сваім бяссіллі.