Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

скурыцца, ; зак.

Зрасходавацца пры курэнні; дакурыцца.

  • Папяроса скурылася.

|| незак. скурвацца, .

скурыць, ; зак.

Курачы, зрасходаваць; дакурыць.

  • С. цыгарэту.

|| незак. скурваць, .

|| наз. скурванне, .

скусаць, ; зак.

Моцна пакусаць, укусіць у многіх месцах.

  • Мяне скусалі камары.

|| незак. скусваць, .

|| наз. скусванне, .

скусіць, ; зак. (разм.).

Адкусіць зверху частку чаго-н.

  • Рыба скусіла чарвяка.

|| незак. скусваць, .

|| наз. скусванне, .

скутэр, , м.

Аднамесная спартыўная лодка з падвесным маторам.

|| прым. скутэрны, .

скуф’я, , ж.

Востраканечная мяккая шапка з чорнага або фіялетавага аксаміту ў праваслаўнага духавенства.

|| памянш. скуфейка, .

скуць, ; зак.

Тое, што і скаваць.

скучыцца, ; зак.

Сабрацца ў кучу, у адно месца.

  • Воблакі скучыліся.
  • Вучні скучыліся ля дзвярэй класа.

|| незак. скучвацца, .

скучыць, ; зак.

Сабраць у кучу, у адно месца.

  • С. кароў на сенажаці.

|| незак. скучваць, .

слаба... і слаба-...

Першая частка складаных слоў са знач.:

  • 1) слабы (у 1 знач.), напр. слабаактыўны, слабавыражаны, слабадакладны (спец.);
  • 2) слабы (у 2 знач.), напр. слабабачанне (спец.);
  • 3) слабы (у 6 знач.), напр. слабаалкагольны, слабасалёны;
  • 4) з малой колькасцю чаго-н., напр. слабаваданосны, слабагліністы, слабажалезісты;
  • 5) злёгку ці недастаткова, напр. слаба-жоўты, слабазаселены, слабапранікальны, слабаразвіты, слабарастваральны;
  • 6) малы, напр. слабарослы (пра расліны: малой вышыні; спец.).