Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

скрытны, .

  1. Які пазбягае адкрытасці, не расказвае іншым пра сябе.

    • С. хлопец.
    • Дзейнічаць скрытна (прысл.).
  2. Скрытны ад чыйго-н. вока; таемны.

    • С. вобраз жыцця.

|| ж. скрытнасць, .

скрыты, .

  1. Нябачны, замаскіраваны, тайны.

    • Скрытыя дзеянні.
    • Скрытыя замыслы праціўніка.
  2. Без характэрных знешніх прыкмет.

    • Скрытае цячэнне хваробы.
    • Скрытая ўсмешка.
  3. Які ўласцівы каму-, чаму-н., але яшчэ не праявіўся, знешне не прыкметны.

    • Скрытыя магчымасці тэхнікі.

|| наз. скрытасць, .

скрыўдзіць, ; зак. (разм.).

Тое, што і пакрыўдзіць.

скрыўляцца, ; незак.

Тое, што і крывіцца.

скрыўляць, ; незак.

Тое, што і крывіць.

скрыць, ; зак.

Утаіць што-н. ад каго-н.

  • С. сваю радасць.

|| незак. скрываць, .

скрычацца, ; зак.

Знемагчы ад крыку.

  • Унук скрычаўся.

скрышальны, .

Тое, што і сакрушальны.

|| наз. скрышальнасць, .

скрэбла, , н.

  1. Тое, што і скрабніца.

  2. Лапатка для саскрэбвання чаго-н.

    • Зламаць с.

|| прым. скрэблавы, .

скрэбці, ; незак.

  1. каго-што і без дапаўнення. Драпаць чым-н. вострым на паверхні.

    • С. падлогу.
    • Мыш скрабе за шпалерамі.
  2. Счышчаючы, дзерці чым-н. вострым, цвёрдым.

    • С. скавараду пяском.
    • С. снег.
  3. Чысціць, знімаць верхні слой (пра маладую гародніну, рыбу і пад.).

    • С. моркву.
    • С. рыбу.
  4. звычайна безас., перан. Хваляваць, трывожыць.

    • Цэлы дзень скрабе на душы.

|| аднакр. скрабянуць, .

|| наз. скрабенне, .