Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

грачаня, і грачанё, , н.

Птушаня грака.

грашавіты, (разм.).

Які мае многа грошай або прыносіць вялікі даход.

  • Г. чалавек.
  • Грашавітая служба.

грашы, , н. (разм.).

Невялікая сума; нізкая цана.

  • Г. атрымліваю.
  • Тэта цацка каштуе г.

грашыць, ; незак.

  1. У веруючых: рабіць грахі.

    • Хто спіць, той не грашыць (прыказка).
  2. супраць чаго або чым. Парушаць якія-н. правілы, супярэчыць камун.

    • Г. супраць ісціны.

|| зак. паграшыць, і саграшыць, .