грашыць,
-
У веруючых: рабіць грахі.
- Хто спіць, той не грашыць (прыказка).
-
супраць чаго або чым. Парушаць якія
-н. правілы, супярэчыць камун.- Г. супраць ісціны.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)