Verbum

скалупаць, ✂; зак. (разм.).

1. Калупаючы, садраць.

   • С. больку.

2. Калупаючы, сапсаваць.

   • С. стол цвіком.

|| незак. скалупваць, ✂ і скалупліваць, ✂.

скалупнуць, ✂; зак. (разм.).

Калупаючы, здзерці што-н.

• С. струп з болькі.

скалыхнуцца, ✂; зак.

1. Зварухнуцца, захістацца.

   • Паверхня вады скалыхнулася.
   • Калыска скалыхнулася (гайданулася з боку ў бок).

2. перан. Узрушыцца, захвалявацца, прыйсці ў рух.

   • Бач, ад песні яго скалыхнуўся народ.

скалыхнуць, ✂; зак.

1. Зварухнуць, захістаць, заставіць калыхацца.

   • Вецер скалыхнуў жыта.
   • С. калыску (гайдануць 3 боку ў бок).

2. перан. Усхваляваць, узрушыць; парушыць спакой.

   • Навіна скалыхнула народ.

скальны, ✂.

Камяністы, які складаецца з каменных горных парод (спец.).

• С. грунт.
• Скальныя работы (у камяністым грунце).

скальп, ✂, м.

Зрэзаная з галавы скура з валасамі.

• Зняць с.

скальпаваць, ✂; зак. і незак.

Зняць (знімаць) скальп.

|| наз. скальпаванне, ✂.

|| зак. аскальпаваць, ✂.

скальпель, ✂, м.

Невялікі хірургічны нож.

○

• Светлавы скальпель (спец.) — лазерны прамень, які выкарыстоўваецца ў хірургіі для рассячэння тканак.

|| прым. скальпельны, ✂.

скамароства, ✂, н.

1. Занятак, прафесія скамарохаў.

2. Блюзнерства, крыўлянне, камедыянцтва (разм. неадабр.).

|| прым. скамарошскі, ✂.

• Скамарошскае выступленне.

скамарох, ✂, м.

1. У Старажытнай Русі: спявак-музыкант, вастраслоў і акрабат.

2. перан. Пра несур’ёзнага чалавека, які пацяшае іншых сваімі камедыянцкімі, штукарскімі выхадкамі (разм. неадабр.).

|| прым. скамарохаў, ✂.